चाकोरीतले जीवन

तुझेच मन तुझेच अन्तरंग तुलाच फसवत आहे
मग कशास आशा जिंकण्याची, तूच तुला हरवत आहे

सामान्याच्याच  तू गर्दीतला गर्दीचाच तू भाग आहे
कशास उकडे तुला गर्दीतून ,तुझीच उष्णता तुला खात आहे

एकच दिनचर्या एकच रंग,याच रंगात तू भिजला आहे
कशास स्वप्न जागृत होण्याचे,ज्या स्वप्नात तू निजला आहे 

नित्यनियमाने जाता जाता एकदिवस मरण गाठायचे आहे
कशास भीती अशा मरण्याची ,तुझे जगणे तुला शोधायचे आहे