पाहून मला हुळूच हसते
जेव्हा काही बोलायचे असते
पाठ फिरून का बर फिरते
या गोष्टीवर विचार करतो
पुन्हा पुन्हा मी गर गर करतो
यावर मन माझे लिहित जाते
कागदावर शब्द उमटत जाते
एक पाखरू मला दिसते.
प्रेम पत्र मी तिला दिले
वाच म्हणून हे सांगतले
हुळूच तिने पत्र उघडले
नयन तिचे ते पाहू लागले
पाहून पत्र का ती हसते
त्यावर ती काय म्हणते
एक पाखरू मला दिसते.
ती म्हणाली :
“मुझे मराठी समज नही आती
क्या लिखा ये पढ नही पाती
में मराठी बोलणे से डरती हु
एसिलये तुझे देख के में भागाती हु
गलत न समज ये मेरे दोस्त
सिर्फ हिंदी हि में समजती हु "
त्यानंतर मी हिंदी शिकत राहिलो
कठोर परिश्रम घेत राहिलो
आणि मी हिंदी पंडित झालो
आता पत्र मन तिला लिहिते
एक पाखरू मला दिसते.
एक दिवस तिचे उत्तर आले
“क्या बकवास तू हिंदी लिखता हेक्या बकवास तू हिंदी बोलता हे
न कर बोर ये दिल केहता हे
मेरे शादी का ये कार्ड हे
आना चाहता हे तो
चुपचाप बैठके आना हे”
हे सारे आमच्या आयुष्यात घडते
असे झाले म्हणून खाचायचे नसते
खंबीर मानाने उभे राहायचे असते
आणि पाखरू दुसरे शोधायचे असते
